شاپور قريب، فيلمساز و کارگردان سينمای ايران درگذشت

ايسنا: شاپور قريب، فيلمساز و کارگردان سينمای ايران، روز سه شنبه در سن ۸۰ سالگی و پس از دست و پنجه نرم کردن با یک بيماری طولانی در تهران درگذشت.

همسر شاپور قريب در گفت و گو با خبرگزاری ايسنا درگذشت اين کارگردان سينما را تاييد کرده است. به گفته وی، آقای قريب از اوايل فروردين ماه ديگر قادر به حرکت و حرف زدن نبود.

"ملاقات" عنوان آخرین ساخته وی است. این فیلم در سه اپیزود به تهیه کنندگی عباس رافعی ساخته شده و یکی از اپیزودها با عنوان "ایستگاه آخر" از ساخته های وی به شمار می رود که هنوز امکان اکران عمومی پیدا نکرده است.

شاپور قریب متولد ۱۳۱۱  است. وی فعالیت هنری را با تئاتر آغاز کرد و سپس با دستیاری مرحوم جلال مقدم در فیلم "سه دیوانه" حرفه خود را ادامه داد و پس از بیست و اندی سال کار در تئاتر و سینما اولین فیلم سینمایی خود را ساخت.

شاپور قريب در دوران فيلمسازی خود که از سال ۱۳۴۷ آغاز شد نزديک به بيست فيلم ساخت که از معروفترين آنها می توان به «هفت تيرهای چوبی»، «ممل آمريکايی»، «دختر شاه پريون»، «رقاصه شهر»، «سايه های غم»، «بت شکن»، «خروس»، «غريبه» و «بدنام» اشاره کرد.

فيلم «بگذار زندگی کنم» که در سال ۱۳۶۵ ساخته شد يکی از پر مخاطب ترين فيلم های پس از انقلاب به شمار می رود. اين فيلم که در آن مهدی هاشمی و افسانه بايگان ايفای نقش کرده اند داستان زن و شوهری را به تصوير می کشد که طلاق گرفته اند ولی بعد با مصائب آن دست به گريبان می شوند.

فيلم «بگذار زندگی کنم» به رغم اينکه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درجه «جيم» گرفت و از اکران در سينماهای ممتاز محروم بود ولی توانست به فروش بالايی دست پيدا کند.
هنوز از فیلم «هفت تیرهای چوبی» این کارگردان به‌عنوان شاخص‌ترین اثر سینمای کودک و نوجوان نام برده می‌شود.

این کارگردان درگفت و گوی خود با ایسنا با اشاره به ساخت «هفت تیرهای چوبی» یادآور شده بود:« قبل از آن «حسنی» را در کانون پرورش فکری کودکان ساخته بودم. در «هفت تیرهای چوبی» حرف بزرگی را در قالب گفتار بچه‌ها زدم و مردم اصلا انتظار نداشتند، فیلم بچه‌ها این‌گونه باشد. برای این فیلم حدود ۵۰ هزار تومان از کانون دستمزد گرفتم. بعد از ساخته‌شدن مدیر کانون می‌گفت؛ آنقدر کشورها متقاضی هستند که فرصت جواب‌دادن نداریم و این فیلم را می‌دادند و چند فیلم خارجی می‌گرفتند.

او یادآور شده بود:« بعد از «سایه‌های غم» فیلم‌هایی که ساختم بیشتر برای گذران زندگی و دادن کرایه خانه‌ام بود. فیلم «کفش‌های جیرجیرک‌دار من» در سال ۸۲ ساختم.»

شاپور قریب در سال ۸۹ پس از هشت سال به سینما بازگشت و یکی از اپیزودهای فیلم«ملاقات» را کلید زد.

اواخر سال ۹۰، دو، سه روزی از بازگشت کارگردان برگزیده اسکار به ایران نگذشته بود که اصغر فرهادی پیگیر حال شاپور قریب کارگردانی شد که به دلیل آلزایمر در بستر بیماری بود؛ آلزایمری که به دلیل کهولت سن به سراغ کارگردان «هفت تیرهای چوبی» آمده بود.

شاپور قریب که به گفته‌ی همسرش، وضعیت جسمانی و روحی‌اش در روزهای مختلف متفاوت بوده و شدت و ضعف داشت، در آن روز برفی اواخر سال ۹۰ که عزت‌الله انتظامی و اصغر فرهادی به عیادتش رفتند، وضعیت مناسب‌تری داشت تا جایی که خاطراتش را از تئاتر و سینما با آقای بازیگر سینمای ایران مرور کرد و از همکاری سال‌های دورش با اصغر فرهادی گفت، از فیلمبرداری بخش‌های سری اول «روزگار جوانی» که فرهادی می‌نوشته و شاپور قریب کارگردانی می‌کرده است.