جرس: در حالیکه کمتر از یک هفته به فرا رسیدن سال نو باقی مانده است اما پیگیری های خانواده های زندانیان سیاسی برای مرخصی و مرخصی استعلاجی و درمانی بی نتیجه مانده است.
فریدون صیدی راد از اعضای فعال ستاد انتخاباتی مهدی کروبی که از روز دهم اسفند ماه سال گذشته در زندان بسر می برد یکی از این زندانیان سیاسی محروم از حق مرخصی و ملاقات حضوری است.
احمد صیدی راد پدر فریدون صیدی راد با اعلام بی نتیجه ماندن پیگیری های خود برای مرخصی و ملاقات حضوری به "جرس" می گوید: برای مرخصی فریدون اقدام کرده بودم و امروز قرار بود که پاسخ دهند اما بعد از اینکه به دادستانی مراجعه کردیم هیچ جوابی نگرفتیم!
فقط گفتند نامه از بند آمده و برای آقای دولت آبادی گذاشته اند و همین! این در حالی است که چند روز دیگر عید است و زمانی نمانده تا تعیین وثیقه و کارهای آن...الان مدتی است از شهرستان به تهران آمده ام و پیگیر هستم اما خب چکار می توانیم انجام دهیم؟
هر هفته هم با خانواده از اراک تا تهران می آییم تا فریدون را ملاقات کنیم. دلمان طاقت نمی آورد و سختی راه را تحمل می کنیم. البته خیلی از خانواده های دیگر از گرگان، آبادان، مشهد و شهرهای دور می آیند و باز اراک فاصله اش کمتر است و خانواده های دیگر مشکلاتشان بیشتر است.
وی به شرایط دشوار خانواده های زندانیان سیاسی اشاره کرده و ادامه می دهد: وقتی وضعیت دشوار خانواده های دیگر را می بینیم درد خودمان از یادمان می رود. درست است که دل تنگ فریدون هستیم و برای ملاقات حضوری و مرخصی او تلاش می کنیم و می خواهیم عید پیش ما باشد اما خیلی از خانواده ها مثل خانواده های داشاب و جمالی و خرم که بچه های خردسال و کوچک دارند و تحمل این شرایط برای آنها سخت تر است و بیشتر از خدا می خواهیم شرایط جوری شود و این بچه های معصوم اینقدر رنج نبرند.
هر وقت که این بچه های کوچک را در سالن ملاقات می بینم خیلی سختم می شود. نمی دانید چه صحنه هایی می بینم که دلم به درد می آید.
مثلا این هفته در را باز کردند تا بچه آقای داشاب برود آن طرف شیشه و کمی در بغل پدرش آرام بگیرد، هفته پیش فرزند آقای جمالی رفت آنطرف شیشه پیش پدرش و....بچه ها خیلی حساس هستند، افسرده و عصبی شده اند ( آقای صیدی راد در حالیکه از یادآوری این صحنه های ملاقات و شرایط خانواده ها منقلب شده بود با بغض و آه صحبتهایش را ادامه داد)
او خاطر نشان می کند: خدا شاهد است من و همسرم وقتی بچه ها را می بینیم که چقدر ناراحت هستند، حالمان بد می شود. همسرم احساساتی می شود و فریدون را از یاد می برد و می خواهد پدران این بچه ها به مرخصی بیایند. ما بر احساسات خودمان پا می گذاریم و از مسئولین می خواهم به این زندانیان مرخصی دهند تا فرزندانشان در کنار آنها سال نو را تحویل کنند.
تنها مشکلات این بچه های کوچک نیست بلکه امروز در دادستانی خیلی از خانواده ها پیگیر وضعیت نامناسب جسمانی عزیزانشان بودند و برای درمان و معالجه آنها دوندگی می کردند، خلاصه شرایط خیلی سختی است. شرایط طوری شده که وقتی به یک زندانی مرخصی می دهند اصلا خوشحال نیست که به مرخصی می آید بخاطر اینکه بقیه زندانیان در زندان می مانند و دلش پیش آنهاست...
فریدون صیدی راد بعد از بازداشت مدت چهل و دو روز در بند دو الف سپاه در سلول انفرادی و تحت بازجویی قرار داشت. چندین بار برگزاری دادگاه وی به تعویق افتاد و نهایتا در مردادماه سال نود در شعبه 28 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه در مجموع به سه سال حبس تعزیری، یکسال به اتهام تبلیغ علیه نظام و دو سال به اتهام شرکت در تشییع جنازه آیت الله منتظری و تجمع اعتراضی عاشورا در اراک محکوم شد.
پدر این زندانی سیاسی می افزاید: "حدود شش هفت ماه هم است که ملاقات حضوری ما قطع شده است، بعضی از زندانی ها ملاقات حضوری دارند اما مال ما و تعدادی دیگر از زندانیان قطع شده است، نامه هم دادیم اما بی نتیجه بوده است. خودشان که می گویند علت آن بخاطر موضعگیری آنها در رابطه با انتخابات است."
فریدون صیدی راد صاحب وبلاگ "انقلاب سبز اراک" است که در آن اخبار سایت های سبز و اعتراضات دانشجویی و کارگری را پوشش می داد.
آقای صیدی راد به تطبیق جایگاه و حرمت زندانیان سیاسی قبل از انقلاب و بعد از انقلاب پرداخته و تصریح می کند: ما در کتاب های خاطرات زندانیان سیاسی زمان شاه خواندیم که در آن زمان هنگام سال نو که می شد به خانواده های زندانیان سیاسی امتیازات خاصی می دادند از جمله ملاقات حضوری.
اما الان هیچ خبری نیست و ملاقات حضوری و تلفن هم نداریم. خود آقای خامنه ای از زندانیان سیاسی زمان شاه بودند و بهتر شرایط خانواده ها را درک می کنند اما نمی دانم چرا الان وضعیت اینگونه است؟
0 comments:
Post a Comment